Ο φιλέλλην κύριος... Βιάνα

Ποιος Λόρδος Μπάιρον και δεν συμμαζεύεται ρε παιδιά τώρα. Άντε ξεκολλάτε πια απ' τα ίδια και τα ίδια. Εδώ έχουν βγει νέες μορφές... φιλελλήνων. Άνθρωποι που ζουν και αναπνέουν για την Ελλάδα και κυρίως ζουν σήμερα και όχι πριν εκατοντάδες χρόνια.

Ωχριά λοιπόν η περίπτωση του Λόρδου Μπάιρον, μπροστά σ' αυτή του σύγχρονου φιλέλληνα... Ούγκο Βιάνα.

Εντάξει, δεν λέω. Ο Λόρδος Μπάιρον έδωσε όλη του την περιουσία και κάποια στιγμή και την ζωή του για την Ελλάδα. Όμως τότε και τα λεφτά και η ζωή, δεν είχαν την αξία που έχει σήμερα μια... καριέρα.

Κι ο Ούγκο Βιάνα φωτίζει σήμερα την οικουμένη και κάνει περήφανους όχι μόνο τους Παναθηναϊκούς αλλά ολόκληρο τον Ελληνισμό, με την σθεναρή φιλελληνική του στάση.

Και για να μην νομίζετε ότι υπερβάλλω.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, για μια ακόμα φορά ο Βιάνα μίλησε με τον Παναθηναϊκό και περιμένει πως και πως να έρθει η στιγμή που θα παίξει σ' αυτόν. Μιλάμε για ένα παίκτη, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ, εδώ και τέσσερις μεταγραφικές περιόδους, είναι μια ανάσα από τον Παναθηναϊκό.

Για ένα τέρας ψυχραιμίας και υπομονής, που περιμένει εκεί στην Μπράγκα υπομονετικά, να έρθει η μεγάλη ώρα του Γένους και να ενταχθεί στα πράσινα.

Ομάδες πάνε κι έρχονται, χρυσάφι τάζουν στα πόδια του, στην Μπράγκα κλαίνε να μην φύγει, αλλά αυτός εκεί. Κοντά δυο χρόνια τώρα σχεδόν, περιμένει σαν την Πηνελόπη τον Οδυσσέα, την στιγμή που οι... δέκατες-έβδομες συνομιλίες του με τον Βαρέλα θα ευοδωθούν και θα πατήσει το πόδι του στην γη της ποδοσφαιρικής επαγγελίας.

Ατσάλινος χαρακτήρας, δεν λυγίζει από τις... πιέσεις, δεν σαγηνεύεται από την προοπτική να παίζει με την Μπράγκα κάθε χρόνο ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα, αλλά ονειρεύεται την στιγμή που θα συνεισφέρει κι αυτός στην μάχη για την κατάκτηση της... πέμπτης θέσης του ελληνικού πρωταθλήματος.

Κι αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Καθώς μπορεί να ζει στην Πορτογαλία ο Ούγκο, αλλά η σκέψη και η καρδιά του, βρίσκεται εδώ. Εδώ στην Ελλάδα. Εδώ στην Παιανία. Εδώ στην Λεωφόρο. Ξυπνάει το πρωί γεμάτος αγωνία τι θα γράψει ο Βασιλαράς. κοιμάται το μεσημέρι με ολίγο από Μανωλιουδάκη και φτάνει... κατάκοπος πια βραδάκι, να διαβάζει... Αθανασίου για να μάθει έγκυρα πόσο κοντά είναι πια το... όνειρο.

Και πάντα, σταθερά συγχρονισμένος με τα ήθη, τα έθιμα και τους... χρόνους της πατρίδας μας.

Γι' αυτόν, αργία και γιορτή, είναι πάντα οι αργίες και οι γιορτές της Ελλάδας. Έτσι σε κάθε διακοπή του πρωταθλήματος και σε κάθε διακοπή λόγω θρησκευτικών ή εθνικών εορτών, εκεί στις... επάλξεις μιλάει με την... Ελλάδα.

Ακολουθώντας πιστά τις ανάγκες για ενημέρωση... σε κάθε μεγάλη στιγμή του Γένους και του Χριστιανισμού.

Κι αν είστε εμπαθείς και δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στο έγκυρο ρεπορτάζ. Εδώ ενάμιση χρόνο, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστο, Χριστούγεννα και Εθνικές εορτές, ο Ούγκο Βιάνα... μιλάει με τον Παναθηναϊκό.

Μιλάει και... περιμένει.

Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει... του Φορέα τη λαλιά, το 'να χέρι χτύπαγε τ' άλλο από την απελπισιά...