Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Όταν η σανίδα γίνεται... σημαία











Η ανάσα που έφερε στην Παιανία η νίκη επί της ΑΕΚ είναι σίγουρα μεγάλη.
Μόνο που έχω την αίσθηση, πως η είναι ακόμα μεγαλύτερη, όχι ακριβώς από την ομάδα, αλλά από κάποιους άλλους που ακόμα... στριμώχνονται γύρω και μέσα στον Παναθηναϊκό.
Κι εδώ είναι το τραγικό της ιστορίας.

Η ομάδα εντάξει. Παίκτες και προπονητής, πέρασαν πολλά λούκια φέτος και λογικά θα περάσουν κι άλλα. Κι όχι μόνο και κυρίως αγωνιστικά.
Οι... άλλοι όμως; Έχουν ή δεν έχουν επίγνωση σε ποια ομάδα φιλοδοξούν να λένε ότι είναι;

Πανηγυρίζουν για τι ακριβώς πράγμα; Και καλά να πανηγύριζαν απλά. Εδώ μιλάμε για ξεσάλωμα. Ξεσάλωμα γιατί το... όνειρο ήρθε πιο κοντά. Της... πέμπτης θέσης.
Μόνο που ξεχνάνε ένα πράγμα.

Η πέμπτη θέση ούτε ήταν ποτέ κι ούτε θα γίνει... όνειρο για κανένα Παναθηναϊκό που σέβεται το όνομα της ομάδας που υποστηρίζει.
Η πέμπτη θέση είναι στόχος. Είναι ανάγκη και οξυγόνο στην συντήρηση. Είναι η έσχατη σανίδα από την οποία πάει να πιαστεί ο πνιγμένος.

Και γι' αυτό, ναι, αξίζει και πρέπει να την παλέψουν λυσσασμένα όλοι στον Παναθηναϊκό.

Αλλά όχι να την κάνουν και σημαία κιόλας. Και πολύ περισσότερο... δείγμα επιτυχίας.

Έλεος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

live scores


powered by Agones.gr - livescore