Déjà Vu: Αν όλα φαίνονται ίδια, μάλλον υπάρχει λόγος

Στην Βικιπαίδεια, ο όρος "προμνησία″ περιγράφει την αίσθηση ότι κάποιος έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μία κατάσταση. Συχνότερα χρησιμοποιείται ο όρος déjà vu που στη γαλλική γλώσσα σημαίνει "ήδη ιδωμένο".

Αν στην σειρά Παναθηναϊκού- Barcelona...όλα σας φαίνονται ήδη ιδωμένα ή σαν  "remake" κάποιας ταινίας (να την βαφτίσουμε 2011;), είναι μάλλον γιατί η ομάδα με τα πράσινα και τα έξη αστέρια στην φανέλα της είναι φτιαγμένη από κάποιο σούπερ-ανθεκτικό και σκληρό μεταλλικό κράμα. Η ομάδα που οι περισσότεροι προανήγγειλαν την διάλυση της το καλοκαίρι, με δύο μόνο παίκτες (Διαμαντίδη – Τσαρτσαρή) σαν συνδετικούς κρίκους με την αρμάδα του Obradovic, παραμένει αυτό που λένε οι Αμερικάνοι "powerhouse″. Όπως αντίστοιχα είναι και η Barcelona.

Δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα αν οι δύο εναπομείναντες παίκτες, και κυρίως ο Διαμαντίδης, είναι υπεύθυνοι για την μετάγγιση "χαρακτήρα″, αν οφείλεται στην σταθερή διοίκηση του, το DNA που έχει χτίσει τόσα χρόνια ή αν είναι έργο του Πεδουλάκη και των συνεργατών του. Δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα τα ποσοστά γιατί όλοι οι παραπάνω παράγοντες είναι σαφέστατα η αιτία της επιτυχημένης παρουσία και εφέτος του Παναθηναϊκού.

Πάντως όσοι προέβλεψαν ότι η ομάδα θα διαλυθεί μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Θεωρώ πως πολλοί παρασύρθηκαν από τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό και έκαναν ανάλογους συνειρμούς.   

Να προειδοποιήσω ότι δεν θεωρώ σε καμιά περίπτωση ''τελειωμένη'' την πρόκριση των πρασίνων. Όσο κοντά είναι στην πρόκριση άλλο τόσο Γολγοθά έχει να ανέβει. Το έχω τονίσει ότι στην Euroleague δεν υπάρχει τίποτα εύκολο. Ακόμα και η οποιαδήποτε έδρα δεν εξασφαλίζει τίποτα. Αλλά μην μου πείτε ότι το περιμένατε όλοι γιατί δεν θα σας πιστέψω. Κάτι οι 12 νέοι παίκτες, κάτι τα αγγλικά και τα πουκάμισα του Πεδουλάκη με το απαραίτητο "μποχού″, τον είχατε στείλει αδιάβαστο τον ''μακαρίτη''. 

Ακόμα και όταν η ομάδα έδειξε ότι μπορεί να παλέψει στα ίσα κάθε αντίπαλο πάλι έλειπαν την μια φορά τα συστήματα, την άλλη κάποιος παίκτης (που έφυγε) και στην στραβή ξαναγύριζαν τα φαντάσματα. Είχα γράψει στην αρχή της περιόδου ότι ο Obradovic έφυγε. Ο καλύτερος για τους περισσότερους, ο πιο επιτυχημένος αν θέλετε από πλευράς τίτλων για κάποιους άλλους. Σίγουρα ο αγαπημένος όλων των Παναθηναϊκών και δικαίως. Είναι μέγιστο λάθος να συγκριθεί ο επόμενος προπονητής με τον Obradovic. Περιπτώσεις σαν αυτές του Παναθηναϊκού και του Σέρβου προπονητή θα βρείτε μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο Phil Jackson στο NBA, ο Alex Ferguson στην United…πόσοι; Δεν είναι σύνηθες το φαινόμενο παρουσίας προπονητή στην ίδια ομάδα για πολλά και συνεχόμενα χρόνια και τίτλοι με το τσουβάλι.

Οπότε το λιγότερο που έπρεπε όλοι να κάνουμε είναι να περιμένουμε, να δούμε και μετά να κρίνουμε. Τον προπονητή αλλά και τους παίκτες. Γιατί πολλοί έλεγαν ότι οι Ukic  και Maciulis σε άλλες εποχές δεν θα πέρναγαν από την πόρτα του ΟΑΚΑ. Ο Maciulis παρεμπιπτόντως αν δεν είχε τον σοβαρό τραυματισμό περνούσε και εύκολα μάλιστα και στις καλύτερες εποχές του Παναθηναϊκού. Ο δε Κροάτης πάντα ήταν εξαιρετικών προδιαγραφών παίκτης.

Στο παιχνίδι

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το παιχνίδι με τους Ξανθόπουλο, Διαμαντίδη, Maciulis, Gist και Σκορτσιανίτη. Πολλοί θεώρησαν  την συμμετοχή του Ξανθόπουλου στην πεντάδα σαν μια προσπάθεια του Πεδουλάκη να ''ξαφνιάσει'' τον Pascual. Δεν νομίζω να λιποθύμησε ο Ισπανός προπονητής όταν είδε τον Ξανθόπουλο στην πεντάδα. Κατάλαβε ότι ο προπονητής των πρασίνων θέλησε να δώσει χρόνο στον Έλληνα guard στο ξεκίνημα για να κερδίσει πολύτιμα λεπτά και να αποφύγει την γρήγορα φθορά σε φάουλ στους Ukic και Διαμαντίδη. Είπαμε πρέπει να προφυλάξει όσο μπορεί το μικρό rotation που διαθέτει στου "κοντούς″. Ο Pascual από την άλλη το είδε σαν ευκαιρία να επιτεθεί με τον Navarro (πέτυχε 5 πόντους στο ξεκίνημα). Ο Βασίλης πέτυχε ένα καλάθι στο ίδιο διάστημα οπότε λίγο το κακό.

Φυσικά οι πράσινοι ακολούθησαν το ίδιο επιτυχημένο πλάνο, χαμηλώνοντας τον ρυθμό, εξαντλώντας τον χρόνο στις σετ επιθέσεις και  χτυπώντας στο low post με τον Σκορτσιανίτη. Έτσι μετά το 5-2 ο Παναθηναϊκός με τον Σοφοκλή πήρε τα ηνία στο σκορ (5-10 στο 4'). Οι Sada και Ingles απάντησαν με δύο συνεχόμενα τρίποντα, αλλά το πρώτο δεκάλεπτο έληξε με 11-16 αφού η άμυνα των φιλοξενούμενων έγινε ακόμα πιο αποτελεσματική.

Η διαφορά ανέβηκε στο ξεκίνημα της β' περιόδου (11-19 με τρίποντη βόμβα του εξαιρετικού και πάλι Gist), αλλά από εκείνο το σημείο και μετά ο Παναθηναϊκός θύμισε αυτόν του πρώτου αγώνα στο ίδιο σημείο. ''Κόλλησε'' στην επίθεση και ο νεαρός Abrines έκανε αρκετή ζημιά ερχόμενος από τον πάγκο (και από τραυματισμό) με 5 πόντους με 1/1 δίποντα και 1/1 τρίποντα. Το παιχνίδι γύρισε και στο 15' η γηπεδούχοι πέρασαν 23-22. Η πλάστιγγα της ψυχολογίας έγειρε προς τους Καταλανούς και ο Παναθηναϊκός χτυπήθηκε από την μόνιμη ''αρρώστια'' του εφέτος, τα λάθη (2+6 αντίστοιχα σε κάθε δεκάλεπτο). Έτσι το πρώτο ημίχρονο έληξε με 32-27 με ένα απίθανο step back runner του πάντοτε εκπληκτικού επιθετικού Navarro (9 π.).

Ο πίνακας της στατιστικής έδειχνε για τους πράσινους καλός με εξαίρεση το 2/10 τρίποντα και τα 6 κυρίως λάθη του δευτέρου δεκαλέπτου (8 συνολικά). Στον αντίποδα η frontline των Ισπανών έδειχνε βραχυκυκλωμένη με τον Lorbek άφαντο και φορτωμένο με φάουλ και μόνο αξιόπιστο τον Tomic. Παράλληλα οι πράσινοι είχαν αποφύγει να στείλουν τους γηπεδούχους στην γραμμή της φιλανθρωπίας.  

Το δεύτερο ημίχρονο

Η Barcelona αιφνιδίασε τον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους παίζοντας παγίδες (σε 3 άμυνες διαδοχικές με παγίδες) τον ανάγκασε σε τρία λάθη. Δύο φορές στον Σχορτσανίτη που εγκλωβίστηκε στην τελική γραμμή και μια φορά στον Διαμαντίδη. Το +13 της Barca με τρίποντο του Sada (40-27 στο 22΄) προς στιγμήν φάνηκε να απειλεί τους πράσινους με ανεπανόρθωτη ζημιά.

Κάπου εκεί άρχισε να βρέχει τρίποντα, που από πληγή του πρώτου μέρους άρχισαν να γίνονται "μάννα εξ ουρανού". Πρώτος χτύπησε ο Ukic που πέτυχε το πρώτο του καλάθι από την περιφέρεια ακριβώς εκεί που έπρεπε. Τον ακολούθησε ο Gist με τρίποντο αλλά και 7 πολύ σημαντικούς πόντους. Στην εξίσωση μπήκε ο Μπράμος που έβαλε και αυτός το πρώτο του για να ολοκληρώσει την ανατροπή πάλι ο Ukic και να κάνει το 45-45. Το time out του Pascual έδωσε την δυνατότητα στο νεαρό Abrines να ξαναδείξει πτυχές του μεγάλου ταλέντου του και να πετύχει 5 αναπάντητους πόντους μόνος του κάνοντας το 50-45. Ένα καλάθι και φάουλ του Lasme εκτός του ότι έκλεισε το τρίτο δεκάλεπτο με 50-48, έδειξε στους Ισπανούς ότι η μάχη μόλις άρχιζε.

Το φινάλε

Τέτοια δραματικά παιχνίδια όμως κρύβουν πολλά και το momentum μπορεί να αλλάξει πολλές φορές. Ο Maciulis χρεώθηκε με τεχνική ποινή και έτσι οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν το δώρο και έκαναν το 54-48. Το παιχνίδι πήρε δραματικό χαρακτήρα και εξέλιξη καθώς ένα lay up του Gist και ένα τρίποντο του Μπράμος (2/2) διαμόρφωσαν το 54-53.

Πολλοί πλέον παίκτες του Παναθηναϊκού άρχισαν να δηλώνουν παρόντες και ήρθε και η ώρα του μεγάλου Δημήτρη Διαμαντίδη ή DD όπως αρέσκονται να τον λένε οι σχολιαστές της Euroleague. Το δικό του τρίποντο στο 6:01 πέρασε τους πράσινους στην θέση του οδηγού με 58-60. Ακολούθησε ''επιθετική ξηρασία'' και για τις δύο ομάδες και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Lorbek που με 2/2 βολές ξεκίνησε ένα σερί 6-0 για τους γηπεδούχους, το οποίο ολοκλήρωσε ο Navarro με δύο πανέμορφα καλάθια (64-60 στο 38'). Ο ηγέτης της Barcelona φάνηκε να παίρνει την κατάσταση επάνω του όπως αρμόζει σε παίκτες τέτοιου επιπέδου (19 π 4/6 δίποντα, 3/8 τρίποντα). Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η κατάσταση του ποδιού του δεν είναι και η καλύτερη.

Ο ζεστός πλέον Μπράμος με το τρίτο τρίποντο (3/3) έφερε το παιχνίδι στο 64-63 με 1:15' να απομένουν για τη λήξη. Αφού δεν μέτρησε ορθά στην συνέχεια καλάθι του Wallace, ακολούθησε μια άστοχη επίθεση από πλευράς Παναθηναϊκού με τον Μπράμος και οι πράσινοι έκαναν φάουλ στον Navarro (!).

Αυτός με 1/2 βολές (!) διαμόρφωσε το 65-63 και ενώ απέμεναν 19.6'' για το τέλος ο Πεδουλάκης πήρε time out για την τελευταία επίθεση. Η μπάλα πήγε στα κατάλληλα χέρια του DD που βρέθηκε με τις αλλαγές της άμυνας (λάθος επιλογή) απέναντι στον Jawai που κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να τον σταματήσει. Ο Διαμαντίδης με μια step-back (πίσω βήμα) κίνηση ξεφορτώθηκε τον βαρύ αντίπαλο του και με μεγάλο τρίποντο έγραψε το 65-66 με 8.4 στο χρονόμετρο που έμελλε να κρίνει και το παιχνίδι.

Στην τελευταία επίθεση και ενώ έσπασαν καρδιές ο Navarro αρχικά δέχτηκε το κόψιμο από το ''τερματοφύλακα'' Lasme που όμως πάτησε έξω. Στο 1.7 η μπάλα πήγε από την επαναφορά στο Jasikevicus που αστόχησε στο τρίποντο που επιχείρησε για να σημάνουν τα πανηγύρια στον πράσινο πάγκο.

Η συνέχεια

Ο Παναθηναϊκός θα έχει πλέον την δυνατότητα να τελειώσει την σειρά στο ΟΑΚΑ και να κλείσει εισιτήρια για το Final-4 στο Λονδίνο. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει τίποτα. Μια νίκη θέλει η Barcelona και γυρίζει την σειρά στο σπίτι της. Το πρώτο παιχνίδι στην έδρα του (3ο) είναι πάντα το πιο σημαντικό. Νίκη μεταφέρει την πίεση στον αντίπαλο ήττα σημαίνει όλα πάλι από την αρχή και περισσότερο άγχος στο τέταρτο παιχνίδι. Τα παιχνίδια πιστεύω ότι θα είναι το ίδιο κλειστά και στην Αθήνα. Κλειδί για την ομάδα του Πεδουλάκη θα είναι άμυνα και ο χαμηλός ρυθμός. Σε κάθε περίπτωση αυτή η ομάδα όπως και να το κάνουμε και ότι και να γίνει από δω και πέρα έχει κερδίσει την αναγνώριση όλων μας.

Κλειδιά της νίκης

Όπως πλέον συνηθίζεται σε κάθε (σχεδόν) παιχνίδι του, σταθερή συνισταμένη και σήμερα ήταν η άμυνα, όπου πάλι υπήρχε διάθεση, πολλά χέρια επάνω στην μπάλα και 5-1 κοψίματα με πρώτο τον Lasme (3). Με τους αθλητικούς ψηλούς του μπορεί να πάει σε αλλαγές όταν το επιλέξει. Ένα καλό τρικ του Πεδουλάκη ήταν να αμύνεται με τον Maciulis επάνω στο Saras και να αλλάζει στο pick and roll.   

Βέβαια ο Παναθηναϊκός δεν υποχρεώνει την αντίπαλη ομάδα σε χαμηλό σκορ, μόνο επειδή παίζει καλή άμυνα (που παίζει), στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Παίζοντας  μεγάλες σε διάρκεια επιθέσεις ρίχνει και το ρυθμό του αγώνα (66 κατοχές).

Τα τρίποντα στο δεύτερο ημίχρονο ήταν καθαριστικά για την νίκη του και είναι πολύ σημαντικό ότι τα 7 από τα 10 προήλθαν από ασίστ.

MVP

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης με το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΟΥΤ στο τέλος αλλά και την στατιστική του με 2/3 τρίποντα χωρίς ασίστ, 4/4 βολές, 3 ασίστ, 3 κλεψίματα παρά τα 4 λάθη δικαίως παίρνει το τίτλο του κορυφαίου από τους εξαιρετικούς Μπράμος και Gist.

Διαιτητές: Ρίτζικ - Βιατόρ - Πατέρνικο.

Τα δεκάλεπτα: 11-16, 32-27, 50-48, 65-66.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Πασκουάλ): Σάδα 6 (2), Χουέρτας 5 (1), Αμπρίνες 10 (2), Ναβάρο 20 (3), Γιασικεβίτσιους 2, Ουάλας 2, Ινγκλς 3 (1), Λόρμπεκ 7, Τζαουάι 4, Τόμιτς 6.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Πεδουλάκης): Μπράμος 13 (3/3 τρίπ.), Ματσιούλις 5 (1 τρίπ., 6 ριμπ.), Ούκιτς 8 (2), Λάσμε 9 (7 ριμπ., 3 κοψ.), Τσαρτσαρής 1, Διαμαντίδης 10 (2), Γκιστ 14 (2 τρίπ., 7 ριμπ.), Μπανκς, Ξανθόπουλος 2, Σχορτσανίτης 4.