Να πεις δεν πειράζει, δεν υπάρχει λόγος. Έτσι κι αλλιώς δεν μπαίνει και από κανένα τέτοιο θέμα γι' αυτή την ομάδα.
Πολλά από τεχνικής άποψης για το μπάσκετ, δεν ξέρω. Αυτό που είδα όμως, είναι ότι ο Παναθηναϊκός ήταν απίστευτα κουρασμένος. Και σωματικά και ψυχολογικά. Κι εδώ που τα λέμε φυσιολογικά.
Μια νέα ομάδα, με ένα απίστευτα βαρύ όνομα και παρελθόν στην πλάτη της, έκανε συγκλονιστικά παιχνίδια για τρεις συνεχόμενες βραδιές κόντρα στην Μπαρτσελόνα.
Ήταν λογικό να έρθει κι αυτή η εικόνα που είδαμε. Της σωματικής, πνευματικής και ψυχολογικής κούρασης. Μια εικόνα που αποτυπώθηκε ανάγλυφα στο πρόσωπο, τις προσπάθειες και τις επιλογές του ηγέτη της του Δημήτρη Διαμαντίδη.
Κι απ' την στιγμή που έχασε το παιχνίδι, για μένα ευτυχώς που αυτή η ήττα δεν ήρθε μετά από μια ακόμα συγκλονιστική μάχη και ήρθε σε σχετικά ρελαντί ρυθμό και προσπάθεια.
Γιατί ο Παναθηναϊκός αν μη τι άλλο σήμερα, ξεφόρτωσε την ψυχολογική και νοητική του κούραση. Κι αν στις μέρες που απομένουν ξεφορτώσει και την λογική σωματική του κούραση, τότε είναι σίγουρο πως στο πέμπτο παιχνίδι στην Βαρκελώνη θα είναι αλλιώτικος.
Και όχι μόνο θα πουλήσει ακριβά το τομάρι του, αλλά θα διεκδικήσει στα ίσα την νίκη και την μεγάλη πρόκριση στο Λονδίνο.
Αυτά κι και δεν χρειάζεται νομίζω, να ξαναπούμε τελειώνοντας ένα ακόμα ευχαριστώ σ' αυτή την ομάδα. Αν μη τι άλλο, γιατί σ' αυτές τις συνθήκες και τις γενικότερες και τις... Παναθηναϊκές, κατάφερε για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μέρες, να μαζέψει 25000 κόσμο στο ΟΑΚΑ.
Ίσως σήμερα, μόνο αυτή να μπορεί να το καταφέρει αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου