Τον έκαναν σαν τα μούτρα τους (με αφορμή τον υποβιβασμό του βόλεϊ)

Θα πρέπει πραγματικά να νοιώθουν περήφανοι κάποιοι. Καθώς από τότε που ήρθαν στα πράγματα συνολικά στον Παναθηναϊκό, το κατάφεραν.

Κατάφεραν να μην αφήσουν τίποτε όρθιο. Σε όλο τον Παναθηναϊκό εκτός από το τμήμα μπάσκετ που η οικογένεια Γιαννακόπουλου άντεξε και το κράτησε με νύχια και με δόντια.

Όλα τα άλλα, διαλύθηκαν μέσα σε μόλις πέντε χρόνια. Τόσο καλά. Τόσο Παναθηναϊκά.

Ο υποβιβασμός στο βόλεϊ ήταν ένα ακόμα επίτευγμα του Παναθηναϊκού που μας προέκυψε σε όλα τα τμήματα, μετά την... επανάσταση του 2008. Μετά την έλευση στο προσκήνιο, την καθημερινότητα και στα "κρίσιμα πόστα" του Παναθηναϊκού, των απελευθερωτών, των εκτοξευτών και των στρατών τους.

Έτσι είναι.

Όλο αυτό το σκυλολόι, με ότι ασχολήθηκε το κατέστρεψε.

Και το κατέστρεψε, γιατί΄επί της ουσίας ποτέ δεν αγάπησαν και δεν πόνεσαν τίποτε. Το κουμάντο ήθελαν μόνο. Και τα εύκολα λόγια. Και την τζάμπα Παναθηναϊκοφροσύνη.

Μόνο αυτά.

Όλα τα άλλα ήταν λόγια και φρου-φρου με αρώματα.

Για να στηρίξουν ένα τμήμα, έπρεπε πρώτα ντε και καλά να το... ελέγχουν. Αυτό ήταν το κριτήριο.

Αν ένας έφορος, αν ένας προπονητής, αν ένας παίκτης δεν μας έκανε τα γούστα μας, τότε το τμήμα το αφήναμε να πάει κατά διαόλου. Μόνο του και έρημο.

Και την ίδια ώρα αποφασίζαμε ποιο θα ήταν το επόμενο. Το επόμενο εκλεκτό τμήμα.

Αυτό που εξουσιάζαμε με λίγα λόγια, Αυτό που μας υποδείκνυαν τα πάσης φύσεως αφεντικά.

Έτσι την μια ήμασταν όλοι με το βόλεϊ, την άλλη το βόλεϊ έπαιζε μόνο του και ήμασταν όλοι με το μπάσκετ γυναικών. Την άλλη με τις νεάνιδες, την άλλη με το πινγκ-πονγκ, την παράλλη με το πόλο και πάει λέγοντας.

Όλα για την εξουσία, το κουμάντο και την ρεκλάμα.

Με τύπους που το έπαιζαν Παναθηναϊκάρχες και έφοροι μεγάλοι και τρανοί στο τζάμπα.

Που έπαιρναν στο κυνήγι και τους τραμπουκισμούς, όποιον δεν ελέγχανε ή δεν ήταν... φιλικά διακείμενος με τους καπετάνιους των ονείρων μας και τους γιαλαντζί επενδυτές.

Έτσι τον έκαναν τον Παναθηναϊκό.

Παντού και σ' όλα.

Τον απομύζησαν, τον μετάλλαξαν, τον ξεζούμισαν και τελικά τα κατάφεραν.

Τον έκαναν σαν τα μούτρα τους.

Τον ξεφτίλισαν, τον ποδοπάτησαν και τον εξαφάνισαν από τον χάρτη.

Οι Παναθηναϊκάρες της συμφοράς. Αυτοί που έταζαν λαγούς με πετραχήλια στο ποδόσφαιρο, στον Ερασιτέχνη και παντού.

Παχιά λόγια και επιβολή δια νόμου με τον τσαμπουκά των... αερομεταφερόμενων ομάδων κρούσης της τζάμπα παρουσίας τους στον Παναθηναϊκό, με την στήριξη και αποθέωση των... άλλων στρατιών τους, των δημοσιογραφικών.

Μπορούν λοιπόν να είναι περήφανοι όλοι αυτοί.

Κατάφεραν αυτό που ήθελαν. Πήραν τον Παναθηναϊκό στα χέρια τους, έδιωξαν με τον τσαμπουκά όποιον ήθελε να προσφέρει, περιφρόνησαν και καταπάτησαν ιστορικές μορφές της ιστορίας του Παναθηναϊκού που δεν τους έκαναν τα χατίρια, απομάκρυναν όποιον σοβαρό άνθρωπο ήθελε να βάλει λεφτά και να βοηθήσει και τελικά έφτασαν στον... στόχο τους.

Διέλυσαν τον Παναθηναϊκό, παντού όπου ανακατεύτηκαν. Παντού όπου... επικράτησαν.

Πραγματικά άξιοι. Πανάξιοι θα έλεγα.