Δεν ξέρω αν χαλάω για μια ακόμα φορά το... είμαστε μια ευτυχισμένη ατμόσφαιρα, που καλλιεργείται συντονισμένα αυτή την στιγμή στον Παναθηναϊκό. Αλλά επειδή μάθαμε να κουβεντιάζουμε αληθινά και με βάση την πραγματικότητα μεταξύ μας τόσα χρόνια, ένα πράγμα είμαι υποχρεωμένος να πω.
Ότι ο Παναθηναϊκός πάει καρφί να πέσει πάνω σε τοίχο. Είναι θέμα χρόνου να οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο. Η κατάσταση στην οποία τον έφεραν, ο τρόπος που διοικείται και κυρίως αυτοί που καθορίζουν με πολλούς τρόπους τις επιλογές του Αλαφούζου αυτή την στιγμή και τον εξαναγκάζουν στις αποφάσεις που παίρνει, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.
Δεν υπάρχει επιστροφή στην κατάσταση αυτή. Κι αυτό το καταλαβαίνουν σιγά-σιγά όλοι.
Καθώς κάθε μέρα που περνάει, συνειδητοποιούν, ότι τίποτε απ' όσα τους έχουν πει δεν έγινε και κυρίως τίποτε απ' ότι λένε ότι... θα κάνουν, δεν πρόκειται να γίνει.
Η περιβόητη "άμεση επιστροφή στη Λεωφόρο" είναι το πιο κλασικό παράδειγμα. Οι εβδομήντα φορές που μέσω δημοσιευμάτων έδωσαν τα χέρια Ερασιτέχνης και ΠΑΕ και οι πρόσφατες εξελίξεις, απλά επιβεβαίωσαν ότι στον Παναθηναϊκό αυτοί που έχουν το πάνω χέρι (απόντες-παρόντες μέτοχοι, τέως παράγοντες που... συμβουλεύουν, οι οπαδικές και δημοσιογραφικές στρατιές τους) το μόνο που κάνουν είναι να ταΐζουν ψέμματα τον κόσμο. Με στόχο ίσως να κερδίσουν λίγο χρόνο ακόμα, παραμονής στα πόστα, τις θέσεις τους και στην... μάσα τους.
Αυτό το πράγμα δεν πρόκειται να βγάλει πουθενά.
Κι αυτά όλα που ακούτε για προπονητές, τεχνικούς διευθυντές, μεταγραφές, σχεδιασμούς και κυρίως... αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, είναι παραμύθια της χαλιμάς.
Καταδικασμένες εκ των προτέρων είναι όλες αυτές οι τακτικές. Άσε που επί της ουσίας δεν υπάρχουν καν τακτικές. Κουβέντες του αέρα είναι, που την μια μέρα είναι έτσι, την άλλη αλλιώς, την παράλλη τις διαρρέουμε, την επόμενη τις διαψεύδουμε και έτσι περνάνε οι μέρες.
Το θέμα λοιπόν είναι ένα.
Όλοι αυτοί είναι θέμα χρόνου να χτυπήσουν πάνω σε τοίχο. Και για την ακρίβεια πάνω στον τοίχο της πραγματικότητας και της κατάστασης, έτσι όπως την διαμόρφωσαν οι καταστροφείς του Παναθηναϊκού, που εμφανίστηκαν και στρογγυλοκάθισαν στο σβέρκο του με τον μανδύα του εκτοξευτή και απελευθερωτή.
Η ουσία είναι όμως ο Παναθηναϊκός. Και το ποιο είναι το παρόν και το μέλλον του.
Εδώ ας είμαστε ειλικρινείς.
Ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να επιστρέψει στην κατάσταση και την μορφή που ήταν, πριν...αναλάβουν δράση οι... απελευθερωτές και εκτοξευτές του μαζί με τις οπαδικές και δημοσιογραφικές στρατιές τους.
Ή ακόμα και αν κάποια στιγμή στο μέλλον ξαναγίνει έτσι, θα περάσει αναγκαστικά από ένα αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα, που θα παλεύει με μη ανταγωνιστικούς όρους να ξαναβρεί την ταυτότητα, την αξιοπρέπεια και τις αρχές του σαν σύλλογος.
Αυτή την στιγμή και για να μην κοροϊδευόμαστε, μόνο δύο οικογένειες υπάρχουν με λεφτά και κυρίως με την δυνατότητα να λειτουργήσουν μια προσπάθεια να μπει στον δρόμο της επιστροφής σε νορμάλ κατάσταση του Παναθηναϊκού.
Οι οικογένειες Βαρδινογιάννη και Γιαννακόπουλου.
Η πρώτη δεν υπάρχει περίπτωση, άμεσα τουλάχιστον αλλά και μακροπρόθεσμα υπό όρους, να επιστρέψει στο τιμόνι του Παναθηναϊκού.
Απ' την άλλη ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που είναι ο εκφραστής της οικογένειας Γιαννακόπουλου αυτή την στιγμή και ο μοναδικός που έχει απομείνει να βάζει λεφτά σε κάποιο τμήμα του Παναθηναϊκού, δεν φαίνεται να θέλει αλλά και να μπορεί να εμπλακεί στην ΠΑΕ, με την μορφή τουλάχιστον που αυτή υπάρχει και λειτουργεί στην δεδομένη στιγμή. Ακόμα και αν στο βάθος του μυαλού του με λίγα λόγια, είναι να ασχοληθεί κάποια στιγμή με τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό δεν είναι λογικό να το κάνει αυτή την στιγμή και στην ουσία να ξοδέψει χρόνο, χρήμα και δυνάμεις στο να αναλάβει το φούντο και τα χρέη που άφησαν άλλοι.
Επομένως λύση με την μορφή να... πεισθεί κάποιος να μπει -ξανά ή απ' την αρχή αν θέλετε- και να βάλει χρήματα αναλαμβάνοντας τον Παναθηναϊκό, δεν υπάρχει.
Απομένει λοιπόν ένα πράγμα αυτή την στιγμή. Που είναι και το μοναδικό ρεαλιστικό.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού, οι... άλλοι δηλαδή όπως συνηθίσαμε να λέμε, που δεν είχαν, τον χρόνο, τον λόγο αλλά και την διάθεση να αναμειχθούν ενεργά στις εξελίξεις του συλλόγου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά που πάντα δίνουν τα παρόν τους στα προσκλητήρια του, να δυναμώσει την παρέμβασή του, με ένα στόχο προς το παρόν.
Να επιστρέψει σε νορμάλ συνθήκες ο σύλλογος.
Να... αδειάσει από τα λαμόγια και τους καταστροφείς του.
Να αποκτήσει υγιή ατμόσφαιρα.
Να τραβηχτεί γραμμή με το παρελθόν και να μπει σε μια διαδικασία να συσπειρωθεί και πάλι ο κόσμος δίπλα στην ομάδα, η οποία αναγκαστικά για ένα χρονικό διάστημα δεν θα είναι και δεν θα μπορεί να γίνει ανταγωνιστική, αλλά τουλάχιστον θα είναι Παναθηναϊκός πραγματικός ως προς την λογική του, την λειτουργία της, τις αρχές και το ήθος που θα πρεσβεύει.
Συνταγές και έτοιμα πλάνα για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν.
Αυτές και αυτά, θα βγουν μέσα από την ίδια την πορεία και την προσπάθεια παρέμβασης -σε επίπεδο... φωνής σε πρώτη φάση- της πλειοψηφίας του κόσμου του Παναθηναϊκού, αλλά και όσων... επιφανών και επώνυμων συμφωνούν με μια τέτοια λογική και προοπτική για τον σύλλογο.
Το θέμα όμως αυτή την στιγμή είναι ένα. Ότι πρέπει όλο και περισσότερο, όλο και πιο δυνατά, το ψέμα και η απάτη που κυριαρχεί αυτή την στιγμή στον Παναθηναϊκό να αποκαλυφθεί. Να πάρουν πρέφα δηλαδή ακόμα κι αυτοί και οι στρατιές του, ότι πια δεν τους παίρνει.
Δεν τους παίρνει όχι απλά να συνεχίζουν να καταστρέφουν τον Παναθηναϊκό, αλλά και να κοροϊδεύουν, να διχάζουν και να διώχνουν τον κόσμο από την ομάδα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου