Κρίμα γιατί έχει το μέταλλο

Αν κάποιος σας έλεγε πριν από τον αγώνα Barcelona - Panathinaikos (ναι Panathinaikos) ότι:

• Ο Διαμαντίδης θα είχε 3 φάουλ στο 4^ο λεπτό και θα αναγκαστεί να βλέπει το παιχνίδι από τον πάγκο. Το τρίτο σίγουρα ήταν ανύπαρκτο και το δεύτερο συζητήσιμο.

• Ότι θα χάνεις στην έδρα της Μπαρτσελόνα 28-14 στο πρώτο δεκάλεπτο 37-18 στο 14^ο και 42-23 λίγο πριν από το τέλος του ημιχρόνου, με τους Καταλανούς να έχουν την ψυχολογία στα ύψη. 

• Ότι θα έχανε δεκαεννιά (19) αμυντικά ριμπάουντ.

• Ότι θα σούταρε με το απογοητευτικό 6% από τη γραμμή των τριών πόντων με μερικά από αυτά τα σουτ να είναι εντελώς αμαρκάριστα.

• Με απέναντι του και το διαιτητικό τρίο…

Αν λοιπόν κάποιος σας έλεγε ότι  το παιχνίδι αυτό μπορούσε να το κερδίσει... σίγουρα θα τον θεωρούσατε τρελό ή τουλάχιστον ότι το λέει από υπερβολική αγάπη για την ομάδα. 

Ε λοιπόν η ομάδα του Παναθηναϊκού βρέθηκε πολύ κοντά στο να το πραγματοποιήσει. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι η ομάδα έχει μέταλλο, χαρακτήρα και ειδικό βάρος. Με λίγα λόγια  παραμένει ΜΕΓΑΛΗ.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων στην ήπειρο σε μια τέτοια βραδιά θα είχε σκορπιστεί στους πέντε ανέμους.

Ο Παναθηναϊκός όμως έφθασε να απέχει ένα "μεγάλο σουτ″ που όμως δεν έβαλε και έτσι αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι.

Κρίμα γιατί οι πράσινοι θα μπορούσαν σήμερα να γράψουν ακόμα μια λαμπρή σελίδα στην πλούσια ιστορία τους. Τους έλειψε όπως είπα ένα μεγάλο σουτ.

Μπράβο γιατί παρά την ολοκληρωτική ανανέωση της ομάδας, την αλλαγή προπονητή,  την μείωση του μπάτζετ και όλη την κριτική στο ξεκίνημα και στο πρώτο μισό της περιόδου, η ομάδα έκανε εξαιρετική πορεία στην Euroleague και με αντίπαλο – φαβορί  κυριολεκτικά ''έπεσε'' την τελευταία στιγμή.

Περισσότερη ανάλυση δεν έχει σημασία να κάνουμε και θέλει και την μελέτη του το πράγμα. Το σίγουρο είναι ότι όλοι πρέπει να είναι υπερήφανοι για αυτήν την ομάδα που με σωστή ενίσχυση (γιατί κακά τα ψέματα την χρειάζεται) θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη.