Μόνο έτσι μπορεί

Ξημέρωσε και η Πέμπτη λοιπόν. Νέα μάχη σήμερα στην Βαρκελώνη. Μόνο που γι' αυτή την μάχη δεν χρειάζεται να μιλήσουμε. Αυτοί που θα την δώσουν, ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν. Το μόνο που έχει νόημα να κάνουμε  όλοι οι υπόλοιποι, είναι να την παρακολουθήσουμε. Και να την απολαύσουμε.

Έτσι είναι αυτά. Όταν έχεις κατακτήσει ένα επίπεδο ανταγωνιστικότητας και συμπεριφοράς, δεν χρειάζεσαι, ούτε άρθρα, ούτε παραινέσεις, ούτε καν επικοινωνιακά κόλπα για να ανέβει το ηθικό.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την άλλη μεγάλη μάχη που θα δώσει ο Παναθηναϊκός. Αυτή με τον Ολυμπιακό την Κυριακή στο Καραϊσκάκη.

Εκεί όντως χρειάζεται να μιλήσουμε.

Και μάλιστα, εκεί χρειάζεται να μιλήσουμε όλοι οι... υπόλοιποι. Καθώς αυτοί που πρέπει να αναλάβουν την προετοιμασία για την συγκεκριμένη μάχη, με άλλα ασχολούνται και άλλα τους ενδιαφέρουν.

Επειδή λοιπόν τα είπαμε και χθες. Αυτή η μάχη έχει την σημασία της. Την ξεχωριστή της σημασία. Μπορεί αυτοί που υποτίθεται κάνουν κουμάντο στην ΠΑΕ αυτή την στιγμή, να έχουν άλλα στο μυαλό τους. Ας συνεχίσουν να το κάνουν. Όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε.

Σ' αυτή την μάχη, πρέπει να πάει όλος ο Παναθηναϊκός σαν ένας άνθρωπος. Για τρεις μέρες έστω. Για τρεις μέρες, ας αφήσουν όλοι οτιδήποτε άλλο κατά μέρος.

Ξέρω. Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Συνεχίσουν να κοροϊδεύουν και τον κόσμο και τους εαυτούς τους.

Δεν πειράζει. Για τρεις μέρες αφήστε τους. Μην ασχολείστε μαζί τους. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται, ούτε να αλλάξει τίποτε, ούτε να γίνει κάτι απ' όλα αυτά που λένε και γράφουν κάθε μέρα.

Για τρεις μέρες, αν μη τι άλλο, ας βγάλουν όλοι μια θετική αύρα. Ας οπλίσουν την ομάδα με την αίσθηση ότι σ' αυτό τουλάχιστον το παιχνίδι, εκπροσωπεί ΟΛΟ τον Παναθηναϊκό. Εκπροσωπεί όχι δέκα λαμόγια και καμιά τριανταριά ακόμα που προσπαθούν να της βγάλουν από την μύγα το ξύγκι και να εξακολουθούν να κονομάνε απ' αυτή, αλλά εκπροσωπεί το όνομα και την ιστορία του σήματος που έχει στη φανέλα που φοράει.

Έχουμε καιρό για όλα τα υπόλοιπα. Αυτοί δεν έχουν έτσι όπως τα έχουν κάνει.

Για τρεις μέρες όμως, ας μείνουμε μόνο στην μάχη στο Καραϊσκάκη.

Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.

Ο Παναθηναϊκός και μπορεί και πρέπει να δώσει με επιτυχία αυτή την μάχη. Όσο κι αν όλο αυτό το συνονθύλευμα που κινείται μέσα και γύρω του, τον εμποδίζει κάθε φορά να δίνει τις μάχες του με ανταγωνιστικότητα και αξιοπρέπεια.

Μπορεί να βρει αποθέματα και ανταγωνιστικότητας και αξιοπρέπειας, στην αύρα όλων των φίλων του, όλων αυτών που είναι κοντά του γιατί εξακολουθούν να τον θεωρούν ένα από τα όμορφα κομμάτια της ζωής τους. Ακόμα και αυτής της δύσκολης σημερινής ζωής τους.

Δώστε λοιπόν πρώτοι αυτό το παράδειγμα. Το παράδειγμα της συσπείρωσης και της θετικής ενέργειας μπροστά σε μια μεγάλη μάχη.

Είναι άλλωστε η τελευταία που απόμεινε. Μετά απ' αυτή και ανεξάρτητα από την έκβασή της, έτσι κι αλλιώς ο Παναθηναϊκός θα βρεθεί και πάλι σε ένα καθοριστικό και κρίσιμο σταυροδρόμι. Κι εκεί θα είναι ο καιρός ο καθένας να πάρει την θέση του, στο μετερίζι που θα επιλέξει.

Μέχρι τότε όμως, πάμε Καραϊσκάκη. Και πρέπει να πάμε εκεί. Πραγματικά όμως. Σαν Παναθηναϊκός και σαν ομάδα. Όχι σαν επικοινωνιακός μηχανισμός.

Μόνο έτσι μπορεί. Μπορεί αυτός ο σύλλογος να περισώσει ότι περισώζεται.

Πάμε λοιπόν.