H ιστορία με την αδειοδότηση είναι πραγματικά πολύ κρίσιμη για τον Παναθηναϊκό. Κι όχι τόσο ως προς την ουσίας της.
Αλλά για το πως πάνε να την χρησιμοποιήσουν.
Καθώς για μια ακόμα φορά, η ουσία πάει περίπατο και η αδειοδότηση έχει ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται σαν άλλοθι. Σαν άλλοθι για οποιοδήποτε, λάθος, οποιαδήποτε αποτυχία και οποιοδήποτε ψέμα έχει ειπωθεί μέχρι τώρα και πρόκειται να ειπωθεί ακόμα.
Κι αυτό όπως πάντα τελευταία στον Παναθηναϊκό είναι το χειρότερο.
Το ότι δηλαδή η ουσία δεν απασχολεί κανένα και όλα προσαρμόζονται στο επικοινωνιακό κομμάτι της ιστορίας και στο πως θα βγάλουμε μερικές μέρες παραπάνω στις θεσούλες μας.
Το ίδιο ακριβώς εξακολουθεί να γίνεται και με την Λεωφόρο. Κι εδώ κάνουμε πασαρέλες και δηλώσεις και επί της ουσίας δεν προχωράει τίποτε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όλα τα σκεπάζει ένα πέπλο αποσιώπησης των πραγματικών εξελίξεων.
Για παράδειγμα ο Ερασιτέχνης χθες περίμενε μέχρι αργά για να γίνει η συνάντηση που θα υπογραφόταν η περιβόητη σύμβαση με την ΠΑΕ. Τους έψαχνε όλους ο Μακρόπουλος και δεν έβρισκε κανένα. Με αποτέλεσμα να συγκαλέσει έκτακτο διοικητικό συμβούλιο για σήμερα.
Λογικά και αν δεν φτάσουν στα άκρα τα πράγματα, θα παρακολουθήσουμε ένα ακόμα κύκλο... συναντήσεων και υποσχέσεων, όπου όλα... θα πηγαίνουν καλά.
Αυτό όμως που δεν θα πηγαίνει καλά, θα είναι τα έργα που ακόμα να ξεκινήσουν και άγνωστο πότε και κυρίως με τι λεφτά θα ξεκινήσουν.
Αλλά αυτό που είναι και το βασικό, επίσης δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα και το κυριότερο δεν προκαλεί και αντίστοιχα ερωτηματικά στο... ρεπορτάζ.
Τα λέω τώρα που και για τα δύο είναι σχετικά νωρίς. Ελπίζω να μην βγουν ΚΑΙ ΠΑΛΙ αλήθεια. Ελπίζω. Αν και δεν είμαι αισιόδοξος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου