Θα το πιουν κι αυτό το ποτήρι

Κοιτάξτε να δείτε μερικά πράγματα φίλοι μου.

Όταν εδώ και πολύυυυυυυ καιρό, μα πάρα πολύ καιρό, λέγαμε και ξαναλέγαμε εδώ πέρα, πως ο Παναθηναϊκός άδικα παιδεύεται για αδειοδοτήσεις και τα σχετικά, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ να είναι έτοιμος για τα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ, γινόμασταν αντικείμενο μιας απίστευτης επίθεσης.

Κι όχι μόνο από τα ανώνυμα ανθρωποειδή της ομάδας κρούσης του διαδικτύου υπό μορφή σχολίων.

Αλλά από επώνυμα άρθρα και τοποθετήσεις.

Δεν θέλουν τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη γιατί είναι... νοσταλγοί.

Θέλουν να μείνει εκτός Ευρώπης ο Παναθηναϊκός για να καταρρεύσει οικονομικά.

Μέχρι και... έμμεσα καλέσματα είχαμε στον "κόσμο", όπου "κόσμος" φυσικά για όλους αυτούς είναι οι "μονάδες σωφρονισμού" των κολλητών οργανωμένων με την διοίκηση, να αναζητήσει και να... βάλει στην θέση τους "αυτούς" που δεν θέλουν το καλό του Παναθηναϊκού.

Ξαναλέγαμε παρ' όλα αυτά, πως έτσι όπως κινείται ο Παναθηναϊκός, αν μπει από τις 18 Ιουλίου σε επίσημα -και υπό πίεση του αποτελέσματος παιχνίδια- δεν υπάρχει περίπτωση από ποδοσφαιρική άποψη να βγάλει την χρονιά.

Κι εκεί γύρω στον Οκτώβρη, θα την έχει τελειώσει ΚΑΙ αυτή πριν καν αρχίσει.

Νέος κύκλος και νέο μπαράζ από τα παπαγαλάκια και τους πάσης φύσεως επώνυμους και ανώνυμους ρουφιάνους  έμμισθους και απλά... ηλίθιους.

Νά κάνω τι λοιπόν εγώ τώρα, που τους βλέπω όλους αυτούς έναν-έναν στην σειρά, να γράφουν και να λένε αυτά ακριβώς για τα οποία με έβριζαν χυδαία τόσο καιρό;

Για το πόσο καλό δηλαδή θα κάνει στον Παναθηναϊκό το ότι δεν θα έχει ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα μπορεί να προετοιμαστεί με την ησυχία του και όλα τα σχετικά;

Να κάνω τι;

Να αρχίσω να αναδημοσιεύω και τα σημερινά και τα... τότε άρθρα που καλούσαν να ριχθούν στο πυρ το εξώτερο όσοι έγραφαν αυτά σήμερα  γράφουν και λένε και οι ίδιοι;

Υπάρχει λόγος αλήθεια;

Δεν υπάρχει.

Κι όχι γιατί θα χαραμίσω χρόνο και κόπο για τέτοια άθλια υπαλληλάκια της συμφοράς.

Ούτε γιατί θα τους δώσουμε και παραπάνω αξία από την μηδενική που έχουν.

Αλλά δεν υπάρχει λόγος, για ένα και μόνο πράγμα.

Γιατί όλα αυτά τα άθλια υποκείμενα που... έσπρωχναν όσο μπορούσαν τον Παναθηναϊκό στο γκρεμό τα τελευταία χρόνια και τώρα έχουν το θράσος να... εισπράττουν κι από πάνω τα... αργύρια της προδοσίας χωρίς να κρύβονται, έχουν μπόλικο δρόμο ακόμα.

Έχουν μπόλικο δρόμο αυτοεξευτελισμού μπροστά τους ακόμα.

Καθώς κάθε μέρα που περνάει, με αυτά που θα είναι αναγκασμένοι να γράφουν και να λένε, όλο και πιο πολύ θα λένε ΨΕΥΤΕΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ τους ίδιους τους τους εαυτούς.

Και η μεγαλύτερη τιμωρία τους θα είναι, ότι θα το ξέρουν κιόλας.

Θα το ξέρουν.

Ότι γράφοντας και λέγοντας αυτά που είναι αναγκασμένοι, θα είναι σαν να λένε δημόσια "ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ. ΨΕΥΤΕΣ, ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ".

Μόνο που δεν θα μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Είναι τόσο "δεμένοι" και εκτεθειμένοι απ' όλες τις μπάντες, που θέλουν δεν θέλουν, θα το πιουν κι αυτό το ποτήρι.

Στην... υγειά τους.