Λεωφόρος φόβητρο... αλλά για ποιούς;

Φυσικά και δεν φεύγουν τα διαρκείας στον Παναθηναϊκό, με τον ρυθμό που περίμεναν ή μάλλον ήλπιζαν στην ΠΑΕ.

Και μην ακούτε τι λένε κάθε μέρα. Παραμύθια της χαλιμάς είναι ΚΑΙ αυτά.

Κι εδώ το θέμα είναι ένα και μοναδικό.

Καταλαβαίνουν εκεί στην ΠΑΕ, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που ο κόσμος δεν ανταποκρίνεται ικανοποιητικά τουλάχιστον στο συγκεκριμένο ζήτημα;

Οι εύκολες και πρώτες εξηγήσεις  είναι οι οικονομικές συνθήκες, η απογοήτευση από την περσινή σεζόν, η δυσπιστία σε σχέση με όσα έχουν ειπωθεί ότι θα γίνουν και όλα τα σχετικά.

Όλα αυτά, όντως, παίζουν ένα ρόλο. Και ίσως και σημαντικό ανά περίπτωση.

Ο βασικός λόγος όμως δεν είναι αυτός.

Είναι άλλος και ή δεν τον καταλαβαίνουν στην ΠΑΕ, ή δεν θέλουν και δεν τους συμφέρει να καταλάβουν.

Κι αυτός είναι ο εξής.

Με τον τρόπο που εμφανίζεται να διοικεί ο Αλαφούζος και κυρίως οι παρατρεχάμενοι δίπλα του, η Λεωφόρος αλλά και γενικότερα οι εκδηλώσεις της ΠΑΕ, δεν αποπνέουν το παραμικρό αίσθημα ασφάλειας και ξεγνοιασιάς για όποιον θέλει να συμμετέχει.

Η άρνηση της ΠΑΕ, να περιφρουρήσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού και ειδικά τους... παραδοσιακούς κατόχους διαρκείας πέρσι στο ΟΑΚΑ, από τα πάσης φύσεως πεσίματα των ορδών της εξέδρας, έχει δημιουργήσει ένα πολύ άσχημο κλίμα ανάμεσα στον κόσμο.

Και ειδικά ανάμεσα σ' αυτές τις περίπου 15 χιλιάδες που με κάθε καθεστώς εδώ και είκοσι και παραπάνω ίσως χρόνια, έδινε πάντα το παρών στην αγορά των διαρκείας σε όλες τους τις τιμές.

Η αίσθηση ότι στη Λεωφόρο θα κάνουν κουμάντο βρέξει-χιονίσει οι στρατιές της εξέδρας και θα έχουν την δυνατότητα... πρόσβασης και... σωφρονισμού σε κάθε θύρα, λειτουργεί όχι απλά αποτρεπτικά, αλλά κυριολεκτικά αηδιαστικά στην πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού.

Μετά απ' όσα έγιναν πέρσι στο ΟΑΚΑ. κανείς δεν νοιώθει ότι θα μπορεί να πηγαίνει με ασφάλεια στη Λεωφόρο, να βλέπει με τον τρόπο που θέλει ή να εκφράζεται στην διάρκεια του παιχνιδιού και να φεύγει κιόλας με ανάλογη ασφάλεια απ' αυτή.

Πόσο μάλλον σε ένα γήπεδο σαν τη Λεωφόρο, όπου η πρόσβαση σε όλες σχεδόν τις θύρες, περνάει αναγκαστικά από... ευαίσθητα σημεία, στα οποία παραδοσιακά κυριαρχούν και κάνουν... φέις-κοντρόλ η στρατιές της αλητείας.

Η διαπίστωση πως όλοι αυτοί, όχι μόνο δρουν με τις ευλογίες της ΠΑΕ, αλλά συμμετέχουν κιόλας άμεσα στην λήψη των αποφάσεων, μεγαλώνει αυτό το αίσθημα της ανασφάλειας και του φόβου στον κόσμο.

Ο Αλαφούζος είναι φανερό σε όσο διάστημα βρίσκεται στο τιμόνι της ΠΑΕ, πως έχει κάνει την επιλογή του στο συγκεκριμένο θέμα.

Κυρίαρχο γι' αυτόν, είναι η... στήριξη από τις συγκεκριμένες στρατιές και όχι το άνοιγμα σε όλο τον κόσμο της ομάδας.

Το αποτέλεσμα είναι να έχουν ξεσαλώσει πραγματικά.

Τα σάιτ πάσης φύσεως, έχουν πλημμυρίζουν πια σε καθημερινή βάση από το περίφημο "να δω πως θα πατήσεις φέτος στη Λεωφόρο" σαν... απάντηση σε οποιονδήποτε τολμάει να εκφράσει διαφορετικές απόψεις.

Η Λεωφόρος έτσι, στα μάτια της πλειοψηφίας του κόσμου του Παναθηναϊκού, αρχίζει και μετατρέπεται σε φόβητρο.

Σε φόβητρο, αλλά όχι για τις αντίπαλες ομάδες ή τους οπαδούς των που τυχόν βρεθούν στη Λεωφόρο, αλλά για την συντριπτική πλειοψηφία του  κόσμου, που έχει διαφορετική γνώμη και άποψη από την ηγετική ομάδα του Φορέα, που... συνδιοικεί μαζί με τον Αλαφούζο, τον Βασιλαρά και τους άλλους στενούς του συνεργάτες.

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση. Αρέσει δεν αρέσει βολεύει δεν βολεύει κάποιους.

Μόνο μετά από λίγο καιρό, μην βγαίνουν και κάνουν αναλύσεις ή αναζητούν δικαιολογίες, γιατί για μια ακόμα φορά... δεν πιάστηκαν οι στόχοι.