Η μόνη ευχή που έχει νόημα για την "πρώτη" της ομάδας

Πρώτη του Παναθηναϊκού λοιπόν σήμερα. Συνηθίζεται να πηγαίνει και παπάς στις πρώτες των ομάδων.

Να αγιάζεται η χρονιά, να γίνεται παράκληση στον Κύριο να την φωτίσει, να της χαρίζει υγεία και όλα τα σχετικά.

Κάνουν και ευχές όλοι σχεδόν στις πρώτες των ομάδων.

Οι παράγοντες, οι προπονητές, οι παίκτες, ακόμα και οι οπαδοί. Επώνυμοι και ανώνυμοι οπαδοί.

Εδώ που τα λέμε, αν άλλες χρονιές όλα αυτά ήταν μέρος του... τελετουργικού, φέτος μάλλον έχουν ιδιάζουσα σημασία.

Θα τα χρειαστεί όλα αυτά ο Παναθηναϊκός.

Και τις ευχές και την ευλογία του Κυρίου και πάνω απ' όλα την βοήθειά Του.

Αν σκεφτείτε δηλαδή, πόσες φορές τον τελευταίο καιρό, έχει ακουστεί η φράση "ο Θεός να βάλει το χέρι του", καταλαβαίνετε πόσο απαραίτητη είναι η βοήθειά Του μεγάλη η χάρη Του.

Τέλος πάντων, ξεκινάει την σεζόν ο Παναθηναϊκός.

Προσωπικά όσο κι αν το παίδεψα, όσο κι αν το σκέφτηκα, ένα πράγμα βρήκα μόνο, που να έχει σημασία σαν ευχή για το ποδοσφαιρικό τμήμα.

Να γίνει όσο περισσότερο μπορεί ΑΛΗΘΙΝΟ ποδοσφαιρικό τμήμα.

Να μείνει όσο γίνεται, μακριά από το ψέμα, την υποκρισία και την σαχλαμάρα που έχουν πλημμυρίσει τον Παναθηναϊκό.

Να μείνει όσο γίνεται απερίσπαστο, από τον σωρό των ασχέτων και επικίνδυνων, που έχουν συσσωρευτεί γύρω του και θέλουν να έχουν και λόγο για όλα.

Με λίγα λόγια, να μπορέσει όσο γίνεται να λειτουργήσει αυτόνομο και μακριά από την ποδοσφαιρική και επικοινωνιακή καρικατούρα που παίζεται αυτή την στιγμή.

Είναι φυσικά πολύ δύσκολο αυτό. Καθώς μιλάμε για οργανισμό εδώ πέρα.

Έτσι είναι οι ποδοσφαιρικές ομάδες. Το ένα κομμάτι επηρεάζει άμεσα το άλλο και δύσκολα μπορεί ένα κομμάτι να βαδίζει μόνο του διαφορετικό δρόμο από τα υπόλοιπα.

Αλλά εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα σ' αυτό.

Απλά να ευχηθούμε.

Να ευχηθούμε να δουλέψει και λειτουργήσει σαν πραγματικό ποδοσφαιρικό τμήμα η ομάδα και όχι σαν όργανο ψεύτικης προπαγάνδας και επικοινωνιακών τεχνασμάτων.

Είναι το μόνο που μπορεί αυτή την στιγμή να περισώσει από αυτή, ότι σώζεται και να δώσει μια αχτίδα ελπίδας και κυρίως ένα λόγο στήριξης και υποστήριξης στις καθημερινές της λειτουργίες και εκδηλώσεις.

Αλλιώτικα... αλλιώτικα... άστο καλύτερα μέρα πού 'ναι.