Σόρι και πάλι για το... διάλειμμα στα ποδοσφαιρικά μας. Αλλά τα θέλει και μένα ο... τέτοιος μου. Καθώς δουλειά δεν είχα Κυριακάτικα, τηλεόραση και... πολιτική συζήτηση κάθισα να δω.
Δεν έχει ειλικρινά καμιά σημασία το ποιοι πολιτικοί ήταν συγκεκριμένα. Κλασσικά ένας ΝΔ, ένας ΠΑΣΟΚ, ένας ΔΗΜΑΡ και ένας ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν στην κουβέντα.
Κατ' αρχήν μάλλον έχουμε μπερδέψει όλοι και πρώτοι απ' όλους αυτοί οι ίδιοι το "πολιτικοί" που συνηθίζουμε να λέμε όταν αναφερόμαστε σ' αυτούς.
Μιλάμε... κονφερανσιέ κανονικοί είναι οι άνθρωποι. Κανονικοί και με τον νόμο δηλαδή. Παρουσιάζουν απλά το... πρόγραμμα, λες και... άλλοι θα βγουν στην σκηνή να παίξουν και να τραγουδήσουν για να τους κρίνουμε.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν το κάνουν επίτηδες, ή αν αυτό τελικά είναι που λένε... η τέχνη της πολιτικής, ή έχουν αναγάγει πια σε... τέχνη την... αποπολιτικοποίηση της πολιτικής.
Το σίγουρο όμως ήταν ένα.
Πως τους έβλεπες και σου έδιναν την αίσθηση, πως δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με κανέναν μας. Ή έστω με κανένα απ' όσους μιλάμε, συναντάμε, συναναστρεφόμαστε και συναλλασσόμαστε στην καθημερινότητά μας.
Η πλάκα είναι ότι όλοι είχαν δίκιο. Ή έστω ένα μεγάλο μέρος απ' όσα έλεγαν φαινόταν να έχει την δική του αλήθεια και το δικό του δίκιο.
Αυτό που όμως δεν είχαν, ήταν η επαφή με την καθημερινότητα. Η συνομιλία ήταν εντελώς σε γενικό επίπεδο ακόμα και όταν ανέβαιναν οι τόνοι και αναγκαστικά κάποιοι χρησιμοποιούσαν το κλασικό "μα συνειδητοποιείτε σε τι κατάσταση έχουμε φτάσει και πως ζει ο κόσμος;".
Έτσι ακριβώς.
Πως ζει ο κόσμος.
Δηλαδή οι ίδιοι τι ακριβώς ήταν;
Δεν ήταν, δεν είναι κόσμος;
Τελικά μάλλον δεν είναι. Γιατί ακούγοντάς τους και κυρίως βλέποντάς τους σαν έκφραση,στήσιμο και τρόπο ομιλίας, ένα πράγμα καταλαβαίνεις.
Πως οι άνθρωποι δεν έχουν το παραμικρό κοινό με όλους μας.
Αναρωτιέσαι δηλαδή.
Αυτοί οι τύποι έχουν πάει ποτέ στο περίπτερο να πάρουν τσιγάρα και να πάρουν ρέστα από πεντάευρο;
Γενικότερα έχουν... λεφτά και ακόμα περισσότερο... ψιλά στην τσέπη;
Ανοίγουν λογαριασμούς στο ταχυδρομικό κουτί στο σπίτι τους;
Κοιτάνε κατά τις είκοσι του μήνα πόσα λεφτά τους έχουν μείνει και αν τους έχουν μείνει μέχρι να έρθει η ώρα να ξαναπληρωθούν και αν ξαναπληρωθούν;
'Η όλα αυτά είναι κανονισμένα και... ρυθμισμένα με αυτόματο πιλότο;
Υπάρχει δηλαδή πάντα... κούτα με τσιγάρα για... κάβα και απλά το πρωί φεύγοντας παίρνουν ένα δυο πακετάκια να βγάλουν την μέρα, οι λογαριασμοί εξοφλούνται... αυτόματα μέσω του τραπεζικού λογαριασμού και πάει λέγοντας;
Γιατί μόνο τότε μπορείς να μιλάς με αυτή την άνεση και κυρίως με αυτή την επιχειρηματολογία για όλα όσα συζητάνε. Μόνο τότε λες με την άνεσή που λες τις... προτάσεις σου ή τις διαφωνίες σου ή τις... εναλλακτικές σου.
Μόνο τότε. Αν έχεις έστω και μία απ' αυτές τις... αγωνίες ή τις... ανασφάλειες που προανέφερα, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να μιλάς και να εκφράζεσαι με τον τρόπο που τους βλέπουμε όλους να κάνουν πασαρέλα κάθε μέρα.
Δεν υπάρχει. Δυστυχώς. Δυστυχώς δηλαδή για όσους έχουν εναποθέσει στους απολίτικους πολιτικούς αυτού του είδους τις ελπίδες για το παρόν και το μέλλον τους.
κάθε παιχνίδι του Παναθηναϊκού είναι πλέον κωμικά προβλέψιμο και δεν αναφέρομαι στην απόδοση του που φυσικά και δεν είναι και η καλύτερη στα περισσότερα....απλά δεν γίνεται να μην δεχθεί γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο και ειδικά στις καθυστερήσεις από ολιγωρία κάποιου....ο αντίπαλος πάντα παίζει αγώνα ζωής και θανάτου και κατά κανόνα παίρνει τουλάχιστον τα σπόρια της διαιτησίας (έως και το καρπούζι)...ο κάθε πικραμένος που θέλει βαθμούς οπωσδήποτε θα τους πάρει από τον Παναθηναϊκό και ο προπονητής της αντιπάλου ομάδας θα μιλήσει για μεγάλη νίκη και στο επόμενο παιχνίδι συνήθως χάνει από κάποιον άλλο πικραμένο ή ξεχνά την νίκη....αν οι καθυστερήσεις είναι σε βάρος του Παναθηναϊκού τότε έχουμε καθυστερήσεις μέσα στις καθυστερήσεις και η μπάλα δεν σταματά ποτέ να κυλά στο χορτάρι, ενώ στην αντίθετη περίπτωση πέφτουν μπάλες μέσα στον αγωνιστικό χώρο, παίκτες πέφτουν επειδή τους χτυπά κεραυνός, λιποθυμάνε, ο διαιτητές σταματά τον αγώνα για ψύλλου πήδημα και στο τέλος δείχνει το ρολόι και λέει απλά στους παίκτες των πρασίνων που διαμαρτύρονται .... σόρυ τελείωσε ο χρόνος (δεν έχει καθυστερήσεις στις καθυστερήσεις ούτε 7 λεπτά καθυστέρηση).... με όλα τα στραβά μας σε επίπεδο απόδοσης και λαθών ας το παραδεχτούμε ότι η ομάδα έχει γίνει θύμα στο οποίο ΟΠΟΙΟΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ κάνει το κομμάτι του χωρίς ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ.... τώρα οι ευθύνες διοικούντων και εκτοξευτών είναι δεδομένες αλλά ποιος από αυτούς έχει τσίπα να ομολογήσει τα εγκλήματα που έχουν γίνει την τελευταία πενταετία σε βάρος της ομάδας.... αρκεί που η ομάδα δεν παίζει με 2 αμυντικά χαφ, δεν κερδίζει με 1-0 και δεν είναι πρώτη αλλά στο -31.....
ΑπάντησηΔιαγραφή